Aktualności

Błogosławionych Świąt!

Nowy numer Powołania

Wigilia Seminaryjna

20 grudnia w naszej wspólnocie seminaryjnej odbyło się spotkanie opłatkowe dla księży profesorów i alumnów. Wigilię poprzedziły uroczyste nieszpory w kaplicy seminaryjnej, którym przewodniczył ks. bp Edward Frankowski. Spotkanie na refektarzu poprowadził ks. bp Krzysztof Nitkiewicz. Przed wieczerzą diakon odczytał fragment Ewangelii, następnie ksiądz biskup pobłogosławił opłatki, po czym nastąpił czas na składanie sobie życzeń. Po połamaniu się opłatkiem, zasiedliśmy do "wigilijnej" kolacji. Zwieńczeniem był wspólny śpiew kolęd i projekcja filmu z życzeniami bożonarodzeniowymi przygotowanego przez kleryków.

Imieniny we wspólnocie

Światełko z Betlejem

Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 roku, w Austrii. Hasło tegorocznego BŚP brzmi: „Światło, które daje moc”. Betlejemskie światło dotarło także do Sandomierza. W III Niedzielę Adwentu (Niedzielę Gudete czyli radości) podczas Mszy Świętej sprawowanej w kościele seminaryjnym pod przewodnictwem ks. bpa Krzysztofa Nitkiewicza, uroczyście wnieśli je harcerze ZHP hufca Sandomierz.

Światło z Betlejem to symbol miłości i pokoju. Wskazuje ono nam także drogę prowadzącą do wzajemnej zgody, szacunku, pokoju i bezpieczeństwa. Wszędzie, gdzie dociera to światło, zapala nowe i tak rozszerza się płomień pokoju. Blask światła nabiera wymiaru wspólnotowego i braterskiego oraz ukazuje otwartość na drugiego człowieka, która jest nam dziś tak bardzo potrzebna. Pozwólmy, aby płomień tego światła zapłonął w nas, byśmy mogli się dzielić nim z innymi, których spotkamy. Niech Chrystus rozświetla drogi tych, którzy są w ciemności samotności, opuszczenia, choroby czy cierpienia.

Modlitwa o beatyfikację

W naszym kościele seminaryjnym sprawowana była Msza św. w 40. rocznicę śmierci Sługi Bożego ks. Wincentego Granata, której przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Eucharystię koncelebrowali: bp pomocniczy senior Edward Frankowski, księża zaangażowani w proces beatyfikacyjny oraz profesorowie seminarium. We wspólnej modlitwie uczestniczyli także wierni z Ćmielowa, miejsca urodzenia Sługi Bożego, klerycy WSD oraz siostry zakonne.

Homilię wygłosił ks. dr Adam Kopeć. – Chrystus nazywa Jana największym pośród narodzonych z niewiasty. Możemy się zapytać, jakie kryterium tak wysokiej oceny przyjął Pan Jezus? Co takiego sprawiło, że Jan był wielki? To stopień otwarcia na łaskę Bożą. Nie liczył na własne możliwości i siły. Wszystko podporządkował Jezusowi i Jego dziełu. Wielkość człowieka, to stopień otwarcia się na łaskę. To Bóg w nas i przez nas dokonuje rzeczy niezwykłych. To Bóg dokonał rzeczy niezwykłych w życiu ks. Granata. To Sługa Boży pozwolił Mu działać w swoim życiu. Oddał Mu swój czas, intelekt i możliwości – mówił kaznodzieja. Na zakończenie Mszy św. modlono się o rychłą beatyfikację Sługi Bożego.

Po Eucharystii wszyscy obecni mogli wysłuchać referatu s. dr Haliny Ireny Szumił pt. „Oddany Ojczyźnie”. Siostra w swoim referacie ukazała postać Sługi Bożego ks. Wincentego Granata jako osobę bezgranicznie oddaną Ojczyźnie. Przywołała wiele świadectw i przykładów takiej postawy, jak choćby udział w tajnym nauczaniu, przynależność do Narodowej Organizacji Wojskowej, nieugiętą postawę rektora KUL wobec władz komunistycznych, czy dwukrotną odmowę przyjęcia odznaczeń państwowych.

Ks. prof. Wincenty Granat zmarł 11 grudnia 1979 r. w Sandomierzu. Był wybitnym polskim teologiem i rektorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Jego proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym został uroczyście zamknięty pod koniec października 2018 r. Obecnie sprawę bada Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.

Mikołajowe spotkanie

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia

Papież Pius IX w bulli „Ineffabillis Deus” z 8 grudnia 1854 r. ogłosił, że Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego.

8 grudnia, dzień wspomnienia tej tajemnicy, jest wyjątkową datą w kalendarzu sandomierskiej wspólnoty seminaryjnej. W tym dniu szczególnie pragniemy oddać cześć głównej patronce naszego seminarium - Niepokalanie Poczętej Maryi.

Aby dobrze przygotować się do tej uroczystości od piątku 29 listopada do soboty 7 grudnia odprawiliśmy nowennę, podczas której rozważając tajemnicę Niepokalanego Poczęcia NMP śpiewaliśmy hymn „Tota pulchra es Maria” - Cała piękna jesteś Maryjo i zmazy pierworodnej nie ma w Tobie.

3 ostatnie dni nowenny przybrały formę swoistego Triduum przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia. Oprócz hymnu celebrowaliśmy razem z przyjaciółmi naszej wspólnoty nieszpory śpiewane, a także wysłuchaliśmy kilku kazań na temat przymiotów Matki Bożej.

Centralnym punktem naszej patronalnej uroczystości była Msza Święta pod przewodnictwem ks. dr Rafał Kułagi - rektora WSD. W homilii ks. dr Paweł Lasek pokazał nam, że tym co odróżnia Maryję od pozostałych postaci Pisma Świętego jest fakt, że ta nie boi się Boga. U pierwszych rodziców tę relację zaufania zniszczył właśnie grzech pierworodny.

Popołudniu modliliśmy się wraz z mieszkańcami Sandomierza pod figurą Niepokalanej na Rynku Starego Miasta. Modlitwie przewodniczył ks. bp Krzysztof Nitkiewicz, który w krótkich słowach przybliżył dogmat o Niepokalanym Poczęciu.

Następnie wraz z zaprzyjaźnionymi siostrami zakonnymi oraz przyjaciółmi naszej wspólnoty odśpiewaliśmy w kościele seminaryjnym Akatyst ku czi Bogurodzicy. Akatyst jest zawsze śpiewany na stojąco, stąd jego nazwa Ακάθιστος, którą możemy tłumaczyć jako „nie siedzieć”. Jest to przepiękny hymn, który wychwala Matkę Bożą, mówi o roli Matki Bożej w ziemskim życiu Jezusa Chrystusa.

Niech Niepokalana Maryja będzie dla nas wzorem życia i relacji z Bogiem!

Modlitwa o powołania

Mikołaj w seminarium

6 grudnia to dzień, w którym wspominamy św. Mikołaja z Miry.  Jako biskup podbił serca wiernych gorliwością pasterską oraz obroną wiary chrześcijańskiej. W latach prześladowań za cesarzy Dioklecjana i Maksymiana spędził wiele lat w więzieniu.

Do naszej wspólnoty przybył, jak co roku, św. Mikołaj, by rozdać prezenty klerykom, którzy czekali na niego z utęsknieniem. Tym razem rok II przygotował program informacyjny, w którym pokazał jak przebiegała podróż św. Mikołaja i wizytacja naszego seminarium. Następnie św. Mikołaj udał się do domu jednego z naszych sympatyków, aby zapytać go czy klerycy byli w tym roku grzeczni.

Jak co roku spotkanie było pełne radości.