W dniach 30 XI - 02 XII nasze seminarium powiększyło się o 35 chłopaków, a to za sprawą rekolekcji dla młodzieży męskiej. Rekolekcjom przewodniczył ks. Tomasz Zych - wikariusz parafii Ćmielów. Rekolekcje rozpoczęła Nowenna ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP. Wieczorem odbyło się spotkanie integracyjne, podczas którego przybyli goście mogli się lepiej poznać.
Kolejnego dnia młodzi mogli zapytać kleryków, przy kawie i herbacie, o to jak wygląda życie w seminarium, co nas interesuje, co lubimy robić. Próbowaliśmy na te wszystkie pytania odpowiedzieć, niekiedy było dość zabawnie w pokojach :) W sobotnie popołudnie uczestnicy rekolekcji udali się na wycieczkę po Sandomierzu, zwiedzili zbrojownię Rycerstwa Sandomierskiego. Wysłuchali tam opowieści na temat historii Polski. Została im przybliżona tematyka broni używanej w średniowieczu. Rekolektanci zwiedzili także salę tortur, obejrzeli pokaz walki rycerskiej, a na zakończenie mogli wcielić się w rolę wojowników średniowiecznych. Podczas konferencji w kaplicy seminaryjnej w oparciu o przypowieść O miłosiernym Ojcu (Łk 15, 11-32) ks. Tomasz przedstawił, jak wyglądają relacje z ziemskim ojcem i Tym w niebie. Jak wygląda relacja z ziemskim ojcem: "Dzwonimy do taty odbiera i: No, co tam u ciebie, wszytko w porządku? Jak szkoła? Który Stoch? Nasi wygrali? No to masz daję mamę i rozmowa się kończy. Czasami nasze rozmowy z ojcami są bardzo krótkie, rzadko rozmawiamy o naszym życiu często ograniczmy się do tematu sportu, szkoły czy samochodów". W przypowieści o miłosiernym Ojcu, Ojciec pokazuje, że jestem dla Niego ważny, że jestem kimś na kim Mu zależy, wtedy nasze serce rośnie w górę, rośnie w nas poczucie ważności. Do każdego z nas Bóg Ojciec mówi: Jesteś dla mnie bardzo ważny, Ja ciebie naprawdę kocham, uwierz w to. Ojciec miłosierny mówi, że miłość to umiejętność wybaczania. Nie zawsze nasi ojcowie potrafią wyrazić swoją miłość (mężczyźni nie są zbyt wylewni), ale oni nas kochają jako swoich synów.
Centralnym punktem drugiego dnia była Eucharystia w kościele św. Michała Archanioła. Homilię wygłosił ksiądz rekolekcjonista Tomasz Zych, mówił: "Często tworzymy wizję naszej przyszłości, planujemy co będziemy robić jutro, za miesiąc, za rok, ale czy to tej wizji zapraszamy Pana Boga? Gdy tworzymy wizję zaprośmy do niej Boga. O tym właśnie mówiła nam liturgia słowa, by zaprosić Boga do swojego życia
". Mówił także o tym, że w naszym życiu mamy przejść przez troje drzwi:
- Modlitwa do Jezusa - bez tego dociekania nasze na nic się zdadzą.
- Oddanie czci Jezusowi przez przyjmowanie sakramentów - w nich powierza nam misję, by głosić Go w środowiskach, gdzie żyjemy.
- Naśladowanie Jezusa - weźmy Ewangelię i spójrzmy na życie Jezusa, jak On działał wśród innych i starajmy się go naśladować.
Wieczorem był czas na modlitwę, spowiedź oraz adorację Najświętszego Sakramentu. Po modlitwach wieczornych przybył do nas ks. bp Krzysztof Nitkiewicz. Wygłosił słowo do rekolektantów, uczestnicy przedstawili się i powiedzieli o swojej parafii pochodzenia. Następnie wspólnie odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski i zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie. Ostatni dzień rekolekcji - niedzielę, rozpoczęła jutrznia w kaplicy seminaryjnej. Po śniadaniu uczestnicy mogli porozmawiać z nami przy kawie, ponownie jak poprzedniego tematy były różne. Było wiele różnych pytań nie tylko na temat życia seminaryjnego, ale chociażby:Jaki jest kleryka ulubiony film? Czy klerycy grają w piłkę? Co klerycy lubią robić w wolnym czasie? Kolejnym punktem rekolekcji była integracja w auli, podczas licznych zabaw młodzi mężczyźni mogli nawiązać ze sobą lepsze relacje i lepiej poznać siebie nawzajem. Nie zabrakło też wizyty św. Mikołaja...
Na zakończenie rekolekcji została odprawiona Msza Święta w kościele seminaryjnym. Na początku homilii ks. Tomasz poprosił wszystkich, by zamknęli oczy i pomyśleli o przyjemnej sytuacji jakiej doświadczyli w tym roku, o takiej gdzie było im dobrze. Mówił: "Widzimy piękny świat, który Bóg stworzył, ten świat jest przedsmakiem nieba. Święty Paweł w liście do Koryntian mówił, że o wiele więcej Bóg przygotował dla nas w niebie. Przyszłe niebo zdobywamy modlitwą, sakramentami i naśladowaniem Chrystusa w swojej codzienności. Trzeba także umieć wykorzystywać swój czas na co dzień. Czy gdy wracamy z pracy, czy zakładamy kapcie i włączamy telewizor? Czy jak młodzi, gdy wracają ze szkoły, rzucają plecak pod ścianę, odpowiedzą na serię pytań: Co tam w szkole? Jak było? Dostałeś jakąś ocenę? Tak, tak wszystko w porządku i na tym rozmowa się kończy, a potem włączają komputer i wchodzą w świat wirtualny aż do wieczora, potem czas na zadania domowe i na tym dzień się kończy. Adwent to czas na zmiany". Podczas adwentu mamy znaki oczekiwania na Jezusa:
- Kolor filoetowy - oznacza czas oczekiwania
- Wieniec adwentowy - 4 świece, oznaczają niedziele adwentu, gdy zapali się różowa świeca to wiec, że jest już blisko, to czas na spojrzenie na nasze postanowienia adwentowe
- Roratka - świeca symbolizująca Matkę Bożą
Na zakończenie Mszy świętej ksiądz rektor podziękował księdzu Tomaszowi, diakonom i alumnom za przygotowanie i przeprowadzenie rekolekcji, a uczestnikom pogratulował odwagi, że zdecydowali się uczestniczyć w tych seminaryjnych rekolekcjach. Życzył także Bożej pomocy w odkryciu życiowej drogi.
·
