List Rektora WSD - św. Szczepan 2019
Słowo Rektora
Wyższego Seminarium Duchownego w
Sandomierzu
na Święto św. Szczepana 2019 r.
Drodzy Bracia i Siostry!
Zadaniem
Szczepana jako diakona było pełnienie dzieł miłosierdzia na rzecz biednych oraz
głoszenie słowa Bożego. Jednej i drugiej działalności poświęcił się tak bezgranicznie
i żarliwie, że gotów był ponieść wszystkie tego konsekwencje. Gdyby
zrezygnował z głoszenia trudnej i wymagającej prawdy, być może mógłby żyć w
spokoju, może uratowałby swoje życie. Jednak głębokie przekonanie o słuszności
tego, co robił i co wyznawał, nakazało mu podejmować ofiarnie czyny miłości i
głosić słowa pełne Bożej mądrości.
Słuchając
opisu o okrutnym ukamienowaniu św. Szczepana, którego dzisiaj wspominamy w
atmosferze radosnych świąt Bożego Narodzenia, stawiamy pytanie: skąd pochodziła
jego niezłomność i determinacja, skąd czerpał siły do stawienia czoła swoim
prześladowcom? Odpowiedź słyszymy co roku tę samą: jego odwaga płynęła z łaski
i mocy Ducha Świętego.
Ten sam
Duch Pański spoczął na Jezusie, aby ubogim
niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; aby
uciśnionych odsyłał wolnymi, aby obwoływał rok łaski od Pana (por. Łk
4,18n; Iz 61,1n) na wzór starotestamentalnego roku jubileuszowego, który miano
obchodzić w Izraelu co 50 lat.
Jubileusz
Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu
Bullą Ex imposita Nobis z 1818 roku papież Pius VII powołał do istnienia naszą diecezję, a
dwa lata później, 7 listopada 1820 roku, uroczyście zainaugurowano pierwszy rok
studiów w sandomierskim seminarium. Od tego momentu, pod opieką Maryi Niepokalanej
i św. Józefa oraz patronatem św. Stanisława Kostki, nasze seminarium istnieje
nieprzerwanie do dnia dzisiejszego.
Zatem nasz
list kierujemy do Was na progu jubileuszu 200-lecia istnienia Wyższego
Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Jubileusz jest „rokiem łaski”, rokiem
odpuszczenia grzechów, a także kar za grzechy, rokiem pojednania pomiędzy
zwaśnionymi, rokiem nawrócenia, pokuty i wzmożonej modlitwy. Z radością
informujemy, że z racji jubileuszu Penitencjaria Apostolska udzieliła odpustu
zupełnego, który będzie można uzyskać w kościele seminaryjnym św. Michała
Archanioła od 1 stycznia do 31 grudnia 2020 roku. Zapraszamy wszystkich,
indywidulanie i w grupach, wraz z Waszymi duszpasterzami do nawiedzenia naszego
kościoła i skorzystania z tego daru. To wielkie wezwanie dla nas do nawrócenia
i zbliżenia się do Boga, a szczególnie do jeszcze gorliwszej modlitwy w
intencji nowych, licznych i świętych powołań do naszego seminarium.
Jubileusz
to także radość. Chodzi tu nie tylko o radość czysto wewnętrzną, ale o radość,
która objawia się na zewnątrz poprzez gotowość do wzajemnej pomocy i służby we
wspólnocie, w postawie aktywnej i odpowiedzialnej, z wykorzystaniem posiadanych
darów i charyzmatów. Do takiej radości, wraz z nami, zapraszamy już
dzisiaj wszystkich.
Tożsamość i
misja Seminarium
„Wyższe
seminarium duchowne jest środowiskiem formacji kandydatów do prezbiteratu (…) i
choć jest tylko rzeczywistością przejściową, stanowi wspólnotę o ogromnym
znaczeniu dla całej drogi życia i posługi przyszłych pasterzy Kościoła (...). W
świetle Ewangelii seminarium (…) jest w Kościele swoistą kontynuacją wspólnoty
apostołów zgromadzonych wokół Jezusa, słuchających Jego słów, przygotowujących
się do przeżycia Paschy, oczekujących na dar Ducha, by podjąć powierzoną sobie
misję (...). Początkiem i centrum wspólnoty seminaryjnej jest Osoba Mistrza,
który powołuje. Dlatego celem wspólnoty seminaryjnej nie jest bycie nawzajem ze
sobą czy dla samych siebie, ale bycie „dla” i „ze względu na” Chrystusa.
Seminarium (…) oznacza przestrzeń, gdzie w codzienności spotyka się i poznaje
Jezusa, Jego słowa i znaki” (Ratio
institutionis sacerdotalis pro Polonia).
Cieszymy
się, że w ciągu swojej dwustuletniej historii Wyższe Seminarium Duchowne w
Sandomierzu wykształciło i przygotowało do kapłaństwa ponad 2500 absolwentów. Dziękujemy
Panu Bogu, że sandomierskie seminarium w swej historii stało się miejscem
dojrzewania do świętości licznych członków tej wspólnoty. Należeli do niej
błogosławieni męczennicy II wojny światowej: ks. Antoni Rewera, ks. Władysław
Miegoń, ks. Kazimierz Grelewski, ks. Stefan Grelewski, ks. Kazimierz Sykulski,
ks. Franciszek Rosłaniec, ks. Bolesław Strzelecki. Jej członkami byli również
kandydaci na ołtarze – słudzy Boży: bp Piotr Gołębiowski, ks. Wincenty Granat,
ks. Antoni Tworek i ks. Roman Kotlarz.
Nasza wspólnota
wkracza w kolejne lata ze świadomością swojej misji kontynuowania wspólnoty
apostołów zgromadzonych wokół Jezusa. Pragniemy nadal dokładać wszelkich
starań, by kształtować oraz wychowywać mądrych i odpowiedzialnych kapłanów,
otwartych na wyzwania współczesności, gotowych na co dzień świadczyć o
Chrystusie Panu, zdolnych do pracy na rzecz Kościoła oraz naszej Ojczyzny.
W duchu
wdzięczności i zawierzenia
Jubileusz
to przede wszystkim czas szczególnej łaski, czyli daru wypływającego z dobroci Bożej
oraz naszej wdzięczności.
Wspólnota
seminaryjna przede wszystkim oddaje chwałę i składa dziękczynienie Chrystusowi
Dobremu Pasterzowi, który powołuje. W pokorze prosimy, by w klimacie wiary
katolickich rodzin rodziły się i umacniały liczne powołania do pracy bez
znużenia w winnicy Pana; by zaproszenie ze strony Jezusa: Pójdź za Mną! spotykało się z pozytywną odpowiedzią młodych i
potwierdzało się w przekraczaniu progu seminaryjnego domu. Świat potrzebuje
wielu gorliwych i świętych kapłanów, by Chrystusową prawdę głosili słowem,
przykładem i życiem.
Ze
szczególną wdzięcznością przywołujemy założycieli seminarium – biskupów
Szczepana Hołowczyca i Adama Prospera Burzyńskiego oraz wszystkich następnych
biskupów, którzy troszczyli się o naszą uczelnię.
Pragniemy
wyrazić szczególne uznanie wszystkim rektorom, ojcom duchownym, przełożonym i wykładowcom,
którzy przez lata zabiegali o dojrzały kształt wychowawczy i naukowy seminarium,
o jego wierność Bożej prawdzie i tradycjom naszej Ojczyzny. Dopiero z
perspektywy czasu wyraźnie dostrzegamy, jak wielu wspaniałych przełożonych i wychowawców
formowało sandomierskich kapłanów.
Piękną
kartę w historii naszej uczelni zapisało Zgromadzenie Sióstr Służek
Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej, którego siostry od 1908 roku do dnia
dzisiejszego pełnią swoją posługę oraz wiele osób świeckich. Pamiętamy także o bogatym
dziedzictwie Panien Benedyktynek, w których klasztorze od 1904 roku mieści się
seminarium oraz dziękujemy za ich modlitwy i owoce pracy, z których korzystają
pokolenia alumnów aż do dnia dzisiejszego.
Dziękujemy Przyjaciołom naszego seminarium
oraz wszystkim, którzy hojnie wspierali i wspierają nas duchowo i
materialnie. Pamiętamy o Was w modlitwie i chwalimy Boga, bo wiemy, że przez
to, co czynicie uwidacznia się działanie Jego łaski w nas przez Was. Wszystkie
otrzymane dary, przede wszystkim duchowe, skłaniają nas do radości oraz do
wyśpiewania Bogu Te Deum za 200 lat
istnienia i działania sandomierskiego seminarium.
Jubileusz
to także wezwanie do rachunku sumienia i przeproszenia Boga za niewierności, za
niewykorzystane okazje do czynienia dobra i nie w pełni wykorzystane Boże dary.
Motyw pokuty i odpuszczenia grzechów był zawsze obecny w przeżywaniu
jubileuszów kościelnych. Darowanie i odpuszczenie win oraz przebaczenie
warunkuje bowiem prawdziwą odnowę życia, by z nadzieją patrzeć w przyszłość. Uwielbiać
i przepraszać Boga pragniemy przez cały jubileuszowy rok na codziennej
wieczornej adoracji Najświętszego Sakramentu w seminaryjnym kościele. Dzisiaj
szczególnie potrzeba nam Chrystusowej siły i odwagi, gdy nieraz trzeba zachować zimną krew w sytuacji, gdy
wydaje się, że jako wierzący chrześcijanie przegrywamy, że nawet przegrywa sam
Bóg. Ostatnie słowo należy jednak do Niego. Nadzieja jest w Nim, i tylko w Nim.
Ocena
historii pozwala lepiej zrozumieć teraźniejszość, a ta z kolei zachęca do
zastanowienia się nad perspektywami na przyszłość. W ten sposób lepiej
uświadamiamy sobie swoje powołanie i czas dany przez Boga, który winniśmy
uświęcać naszym życiem i naszą pracą tak, aby w nim był obecny kochający i
zbawiający Chrystus. Obyśmy wszyscy jak najlepiej umieli wykorzystać wszystkie
nasze możliwości do tego celu.
Refleksja
nad przeszłością to również okazja do wspomnienia tych, którzy od nas odeszli
tworząc bogatą historię naszej wspólnoty. Wielu z nich było bliskich naszemu sercu i stanowili przez lata część
naszego życia. Pragniemy im
modlitwą podziękować za wartości i dobro, które nam przekazali. Wiara w Chrystusa
zmartwychwstałego daje nadzieję na spotkanie z nimi w niebie.
Zawierzamy
kolejne lata istnienia naszego seminarium Niepokalanej Maryi, głównej patronce
naszej Alma Mater: Ty, najlepsza Matko,
chroń nas od złego. Upraszaj nam łaski potrzebne do przemiany i uzdrowienia.
Prowadź po drogach życiowego powołania i posługuj się nami do budowania
Królestwa Twojego Syna Jezusa Chrystusa - jedynego Zbawiciela świata, od
którego pochodzi wszelkie dobro, prawda i życie.
Drodzy Bracia i Siostry, Przyjaciele
naszego Seminarium Duchownego!
Historia
życia i męczeństwa św. Szczepana ukazuje człowieka odpowiedzialnego, a tym
samym uczy nas i zachęca do podejmowania odpowiedzialności za swoje życie, za
niełatwe często wybory i decyzje. Na taką odpowiedzialność człowiek może się
jednak zdobyć tylko wtedy, gdy odkrył swoje powołanie, poznał cel i sens
swojego życia. Tylko „wpatrując się w niebo”, wyznawca Jezusa Chrystusa
postępuje odpowiedzialnie wobec siebie samego i innych osób, solidaryzuje
się z nimi, otacza je troską, ale nie tylko w potrzebach materialnych, lecz
przede wszystkim w poszukiwaniu prawdziwej, godnej człowieka drogi życia. To
zadanie dla nas wszystkich na kolejne dni zbliżającego się Nowego Roku
Pańskiego.
Tajemnica Bożego
Narodzenia to tajemnica pokornej Miłości. Bóg uniżył samego siebie przyjmując
ludzkie ciało. Dzięki temu możemy doświadczyć bliskości i dobroci Boga. Niech
te święta staną się dla Was rzeczywistym doświadczeniem Bożej Miłości w Jezusie
Chrystusie. W imieniu całej wspólnoty Wyższego Seminarium Duchownego w
Sandomierzu, profesorów i wychowawców, pracowników świeckich, sióstr zakonnych
oraz diakonów i alumnów, składam najserdeczniejsze życzenia, aby radość
spotkania Nowonarodzonego Jezusa wypełniła Waszą codzienność i promieniowała na
spotkanych ludzi. Niech Boży Syn obdarza was licznymi łaskami w każdym dniu
nadchodzącego Nowego Roku.
Ks.
dr Rafał Kułaga
Rektor WSD w
Sandomierzu